انواع دستگاه های پشتیبانی شده

بسیاری از انواع دستگاه‌های Matter در اکوسیستم Google Home پشتیبانی می‌شوند، هرچند همه آنها به طور کامل پشتیبانی نمی‌شوند.

نوع دستگاه و پشتیبانی از کنترل

دستگاه‌های مجهز به Matter در اکوسیستم گوگل هوم را می‌توان با چند روش مختلف کنترل کرد:

1. Google Assistant - از طریق هر دستگاه Assistant ، از طریق صدا دستگاه Matter را کنترل کنید.
2. Google Home app (GHA) - از رابط کاربری GHA برای کنترل دستگاه Matter استفاده کنید.
3. رابط کاربری نمایشگر هوشمند - از رابط کاربری یک نمایشگر هوشمند برای کنترل دستگاه Matter استفاده کنید.

ستون CSA Test انواع دستگاه‌هایی را نشان می‌دهد که به شما امکان می‌دهند از مرحله آزمایش صرف نظر کنید و از نتایج آزمایشگاه تست CSA Interop خود برای صدور گواهینامه استفاده کنید.

برای اطلاعات بیشتر در مورد کلاسترها، به مخزن کد Matter ( connectedhomeip ) مراجعه کنید.

پل‌ها

تمام دستگاه‌های پشت پل Matter برای کاربر در اکوسیستم Google Home به صورت عادی به نظر می‌رسند. خود پل در GHA به صورت یک دستگاه از نوع پل کنترل بی‌اثر (inert Control Bridge) ظاهر می‌شود.

قفل درب

اگرچه مشخصات Matter برای قفل‌های در نیازی به کد پین ندارد، اما باز کردن قفل از راه دور در تمام سطوح قفل‌های در Matter در اکوسیستم گوگل که کد پین را الزامی نمی‌کنند، غیرفعال است. به همین ترتیب، باز کردن قفل با صدا برای قفل‌های در غیرفعال است. برای اطلاعات بیشتر، به سیاست حفظ حریم خصوصی و امنیت گوگل مراجعه کنید.

کلیدهای روشن/خاموش چراغ

کلید روشن/خاموش چراغ در بین انواع دستگاه‌های Matter منحصر به فرد است، زیرا یک کنترلر Matter مانند GHA ، Assistant یا یک Google Hub مانند Google Nest Hub (2nd gen) است.

به عبارت دیگر، یک کلید روشن/خاموش چراغ، گره‌ای است که می‌تواند گره‌های دیگر را کنترل کند. با این حال، یک کلید روشن/خاموش چراغ نمی‌تواند توسط یک کنترل‌کننده Matter دیگر کنترل شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد کنترل‌کننده‌ها و کنترل‌شونده‌ها، به نقش‌های گره در Matter Primer مراجعه کنید.

از آنجا که اکوسیستم گوگل هوم، خوشه Matter Binding را در اختیار کنترل‌کننده‌های خود قرار نمی‌دهد، کاربران نهایی نمی‌توانند یک کلید روشن/خاموش چراغ را برای کنترل سایر دستگاه‌های Matter با استفاده از GHA پیکربندی کنند. آن‌ها می‌توانند یک کلید روشن/خاموش چراغ Matter را راه‌اندازی کنند، اما پس از آن نمی‌توانند کاری با آن انجام دهند، جز اینکه آن را از خانه حذف کنند.

کاربر نهایی که یک کلید روشن/خاموش را روی گوگل فابریک راه‌اندازی می‌کند، طبیعتاً می‌خواهد آن را برای کنترل دستگاه دیگری پیکربندی کند. در حال حاضر، هیچ راهی برای کاربر در اکوسیستم گوگل هوم وجود ندارد که بتواند این کار را انجام دهد. GHA نمی‌تواند یک کلید روشن/خاموش را به نقطه(های) پایانی دستگاه دیگری متصل کند، زیرا اکوسیستم گوگل هوم خوشه Matter Binding را در معرض نمایش قرار نمی‌دهد.

برای اینکه یک کلید روشن/خاموش چراغ در Google Matter fabric قابل استفاده باشد، شریک باید یک Matter director را پیاده‌سازی کند، که یک کلاینت از راه دور است که می‌تواند ورودی‌هایی را در خوشه Binding ایجاد کند. سپس این برنامه به کلید روشن/خاموش چراغ اجازه می‌دهد تا دستگاه Matter یا گروهی از دستگاه‌های دیگر را کنترل کند.

کلید روشن/خاموش با چراغ روشن/خاموش

یک مورد استفاده خاص وجود دارد که شامل یک کلید روشن/خاموش به همراه یک چراغ روشن/خاموش در همان دستگاه است.

وقتی نقطه پایانی ۱ چراغ روشن/خاموش و نقطه پایانی ۲ کلید چراغ روشن/خاموش باشد، فقط کلید چراغ روشن/خاموش در GHA قابل مشاهده است.

با این حال، وقتی نقطه پایانی ۱ کلید روشن/خاموش کردن چراغ و نقطه پایانی ۲ چراغ روشن/خاموش کردن باشد، هر دو دستگاه در GHA قابل مشاهده هستند.

هنگام طراحی دستگاهی مانند این، برای اطمینان از اینکه هر دو دستگاه در GHA نمایش داده می‌شوند، نقطه پایانی ۱ را به عنوان کلید روشن/خاموش و نقطه پایانی ۲ را به عنوان چراغ روشن/خاموش در نظر بگیرید.

واحدهای پلاگین روشن/خاموش

نوع دستگاه واحد پلاگین روشن/خاموش را می‌توان طوری پیکربندی کرد که به عنوان یک نوع دستگاه متفاوت، درست مانند دوشاخه‌ها و سوئیچ‌های یکپارچه با Local Home SDK گوگل، ظاهر شود. وقتی کاربر دستگاه را راه‌اندازی می‌کند، می‌تواند آن را طوری پیکربندی کند که در خانه به عنوان هر نوع دستگاهی (ظاهراً نوع دستگاهی که به آن وصل شده است) ظاهر شود. مقاله پشتیبانی «سفارشی‌سازی دستورات صوتی دوشاخه هوشمند یا سوئیچ هوشمند با نوع دستگاه » روشی را که کاربر دنبال می‌کند، شرح می‌دهد. یک مورد استفاده معمول زمانی است که کاربر یک پنکه به واحد پلاگین وصل کرده است. اگر کاربر نوع دستگاه واحد پلاگین را به عنوان نوع دستگاه فن پیکربندی کرده باشد، Assistant می‌داند که وقتی کاربر می‌گوید «هی گوگل، چراغ‌ها را خاموش کن» واحد پلاگین را خاموش نکند.

انتخاب نوع دستگاه

شرکایی که دستگاهی را توسعه می‌دهند که یک پریز برق AC سنتی نیست، اما دارای یک نقطه پایانی روشن/خاموش است که برق دستگاه دیگری را کنترل می‌کند، باید تصمیم بگیرند که آیا محصول را از نوع دستگاه On/Off Plug-In Unit یا نوع دیگری از دستگاه اختصاص دهند. در این مورد، توصیه می‌کنیم:

• اگر دستگاه بتواند برق انواع مختلف دستگاه‌های مصرفی، مانند پنکه یا چراغ را کنترل کند، شریک باید نوع دستگاه On/Off Plug-In Unit را به آن اختصاص دهد. سپس کاربر می‌تواند هنگام نصب دستگاه در خانه خود، نوع دستگاه دیگری را به آن اختصاص دهد.

• اگر دستگاه فقط می‌تواند یک چراغ را کنترل کند، شریک باید نوع دستگاه روشن/خاموش کردن چراغ را به آن اختصاص دهد.

برای مثال، شرکت Acme Lighting دستگاهی تولید می‌کند که دارای یک کانکتور برق اختصاصی است که فقط چراغ‌های Acme Lighting می‌توانند به آن وصل شوند. این دستگاه می‌تواند چراغ‌ها را روشن یا خاموش کند. در این حالت، منطقی‌ترین کار برای Acme این است که نوع دستگاه چراغ روشن/خاموش را به دستگاه خود اختصاص دهد.

برعکس، شرکت مگا پلاگین دستگاهی تولید می‌کند که دارای یک پریز برق AC استاندارد است و به کاربر نهایی اجازه می‌دهد هر چیزی را از تلویزیون گرفته تا لامپ به آن وصل کند. در این حالت، منطقی است که دستگاه را به عنوان یک واحد روشن/خاموش دوشاخه‌ای پیاده‌سازی کنیم.

هاب‌ها

دستگاه‌های Google Nest زیر به عنوان هاب‌های Matter در اکوسیستم Google Home عمل می‌کنند.

برای اطلاعات بیشتر، به مقاله دستگاه‌های Nest با پشتیبانی Matter مراجعه کنید.

ساخت یک دستگاه

اگر دستگاهی که از قبل با Matter سازگار باشد ندارید، می‌توانید از یکی از دستگاه‌های Matter زیر برای تأیید سرتاسری استفاده کنید:

دستگاه‌های پایان خواب‌آلود موضوع

دستگاه‌های Thread Sleepy End (SED) و Thread Synchronized Sleepy End Devices (SSED) می‌توانند با دستگاه‌های Google Nest که به عنوان هاب‌های Matter عمل می‌کنند، مورد استفاده قرار گیرند. حداکثر دوره خواب که به هاب‌ها اجازه می‌دهد سطح خدمات مشابه دستگاه‌های غیر Sleepy را حفظ کنند، 3 ثانیه است. چرخه‌های خواب طولانی‌تر ممکن است باعث کاهش خدمات شوند، مانند دستگاه‌هایی که در Google Home Graph به عنوان آفلاین شناسایی می‌شوند.

ابزارهای توسعه

گوگل توصیه می‌کند هنگام ساخت دستگاهی با پشتیبانی Matter ، از Google Home Extension for Visual Studio Code و Matter Virtual Device (MVD) استفاده کنید.

Google Home Extension شامل Google Assistant Simulator ، Google Cloud Logging و ابزارهای دیگر برای ساده‌سازی فرآیند توسعه است، در حالی که MVD راهی برای آزمایش دستگاه Matter در اکوسیستم گوگل هوم قبل از ساخت یک دستگاه فیزیکی فراهم می‌کند.