راه‌اندازی در Matter به فرآیند اختصاص اعتبارنامه‌های Fabric به یک دستگاه جدید اشاره دارد. کمیسر دستگاهی است که فرآیند راه‌اندازی را انجام می‌دهد. کمیسر دستگاه جدیدی است که باید در Fabric آماده‌سازی شود.
در سطح بالا، جریان راه‌اندازی را می‌توان به چندین مرحله تقسیم کرد:
کشف دستگاه
قبل از شروع جریان راه‌اندازی، کمیسیون‌گیرنده باید تبلیغات خود را آغاز کند. کمیسیون‌گیرنده می‌تواند با استفاده از هر یک از سه روش کشف کمیسیون‌پذیر ، خود را تبلیغ کند. کمیسیون‌گیرنده همچنین باید محتوای راه‌اندازی را ارائه دهد.
اتصال به دستگاه (PASE)
هنگامی که کمیسر تبلیغات را دید و با تشخیص‌دهنده مطابقت داد، کمیسر از کد عبور موجود در محموله‌ی ورودی برای انجام Passcode Authenticated Session Establishment (PASE) برای اتصال به دستگاه استفاده می‌کند. این روشی برای ایجاد ایمن کلیدهایی است که هر دو دستگاه قادر به استفاده از آنها برای برقراری ارتباط خواهند بود. در این مرحله، کمیسر همچنین یک سیستم ایمن در برابر خرابی (fail-safe) را فعال می‌کند. یک سیستم ایمن در برابر خرابی، راهی برای بازگرداندن دستگاه به حالت اولیه خود در صورت عدم موفقیت در راه‌اندازی فراهم می‌کند.
اطلاعات کمیسیون را دریافت کنید
کمیسر تمام توصیف‌کننده‌ها را از کمیسر می‌خواند. DescriptorCluster در نقطه پایانی ۰ دستگاه قرار دارد و تمام نقاط پایانی دیگر را توصیف می‌کند. کمیسر همچنین خوشه اطلاعات پایه را می‌خواند که شامل اطلاعاتی مانند شناسه فروشنده، شناسه محصول، نام محصول و شماره سریال است. در این مرحله، کمیسر نوع دستگاه کمیسر را نیز می‌خواند که به هدایت UX در سمت کمیسر کمک می‌کند.
پیکربندی نظارتی
کمیسیونر با استفاده از دستور SetRegulatoryConfig اطلاعات نظارتی مربوط به کمیسیون‌شونده را پیکربندی می‌کند. اطلاعات نظارتی شامل اطلاعاتی مانند پیکربندی مکان (داخل/خارج/هر دو) دستگاه یا تنظیم کد کشور است.
گواهی کمیسیون
هدف از رویه تأیید کمیسیونر، تعیین این است که آیا یک دستگاه تأیید شده و یک دستگاه Matter اصلی است یا خیر. کمیسیونر، گواهی تأیید دستگاه (DAC) و گواهی واسطه تأیید محصول (PAI) را از کمیسیونر استخراج می‌کند. این گواهی‌ها حاوی شناسه فروشنده، شناسه محصول و کلید عمومی تأیید هستند. پس از دریافت گواهی‌ها، کمیسیونر یک درخواست چالش ارسال می‌کند که باید توسط کلید خصوصی تأیید امضا شود و از آن برای تأیید صحت کمیسیونر استفاده می‌کند.
درخواست امضای گواهی (CSR)
کمیسیونر یک درخواست امضای گواهی (CSR) برای کمیسیون‌گیرنده ارسال می‌کند. کمیسیونر یک جفت کلید عملیاتی منحصر به فرد ایجاد می‌کند که بعداً در Certificate Authenticated Session Establishment (CASE) استفاده خواهد شد. کمیسیونر اطلاعات CSR حاصل را به کمیسیونر بازمی‌گرداند.
گواهی عملیاتی افزودن گره (NOC)
کمیسر از اطلاعات CSR دریافتی از کمیسر استفاده کرده و آن را به مدیر دامنه اداری (ADM) منتقل می‌کند تا یک گواهی عملیاتی گره (NOC) قابل اعتماد تولید کند. کمیسر گواهی ریشه را با استفاده از دستور AddTrustedRootCertReq روی کمیسر نصب می‌کند و سپس گواهی عملیاتی گره را با استفاده از دستور AddNOC نصب می‌کند.
تأمین شبکه
کمیسیونر شبکه عملیاتی را در کمیسیون‌شونده پیکربندی می‌کند. این مرحله برای دستگاه‌های Thread یا Wi-Fi مورد نیاز است. این مرحله برای دستگاه‌های اترنت که دستگاه از قبل به شبکه متصل است، لازم نیست. از دستورات ScanNetworks ، AddOrUpdateWifiNetwork و ConnectNetwork استفاده می‌کند.
کشف عملیاتی
به محض اینکه گره تازه راه‌اندازی شده به شبکه متصل شد، کمیسیونر از کشف عملیاتی برای یافتن گره در شبکه عملیاتی استفاده می‌کند. کشف عملیاتی فرآیندی است که طی آن گره‌های راه‌اندازی شده با استفاده از DNS-SD در شبکه عملیاتی پیدا می‌شوند. اگر کمیسیونر یک دستگاه Wi-Fi باشد، از mDNS برای کشف دستگاه استفاده خواهد کرد.
کشف عملیاتی به کمیسیونر و سایر گره‌های شبکه کمک می‌کند تا بدانند که کمیسیونر از کدام آدرس IP و پورت استفاده می‌کند.
تشکیل جلسه رسیدگی به پرونده
پس از کشف گره تازه راه‌اندازی شده، یک جلسه CASE بین کمیسر و دستگاه برقرار می‌شود. این جلسه توسط کمیسر آغاز شده و توسط دستگاه پاسخ داده می‌شود. در این مرحله، گواهی‌های عملیاتی مبادله می‌شوند و با تأیید اینکه آنها در یک ساختار منطقی یکسان قرار دارند، یک اعتماد مشترک برقرار می‌شود.
راه اندازی کامل شد
کمیسر از CASE برای ارسال دستور CommissioningComplete به دستگاه تازه راه‌اندازی شده استفاده می‌کند. این آخرین مرحله در فرآیند راه‌اندازی است. CommissioningComplete همچنین به طور خودکار تایمر fail-safe را غیرفعال می‌کند. پس از اتمام موفقیت‌آمیز راه‌اندازی، دستگاه مانند هر گره دیگر در شبکه عملیاتی عمل می‌کند.