Inicjowanie domu

Zanim użyjesz dowolnego interfejsu API Home, musisz zainicjować urządzenie domowe w aplikacji. Na tym etapie utwórz instancję singletonaHome dla kontekstu lokalnego.

W danym momencie powinno być aktywne tylko jedno wystąpienie Home.

Jest to punkt wejścia do interfejsów Home API. Polega ono na zadeklarowaniu, których atrybutów i typów urządzeń zamierzasz używać w interfejsach Device & Structure API oraz Automation API. Jeśli dopiero zaczynasz korzystać z ekosystemu Google Home i nie wiesz, jakie cechy lub typy urządzeń zarejestrować, w tym przewodniku znajdziesz kilka najpopularniejszych.

Tworzenie instancji domowej

Na początek zaimportuj do aplikacji te pakiety:

import android.content.Context
import com.google.home.FactoryRegistry
import com.google.home.HomeConfig
import com.google.home.Home

Aby zainicjować interfejsy Home API:

1. Pobierz odniesienie do kontekstu Application. Ten kontekst nie zależy od cyklu aktywności i będzie aktywny tak długo, jak aplikacja będzie działać. Możesz go uzyskać, dzwoniąc pod numer Context.getApplicationContext() lub Activity.getApplication().

   val context = Context.getApplicationContext()
   

2. Utwórz instancję FactoryRegistry ze wszystkimi cechami i typami urządzeń, których chcesz używać w aplikacji.

   W tym przewodniku sugerujemy kilka typowych (oświetlenie, gniazdko, czujnik, przełącznik i termostat, cechy obecności i Asystenta do automatyzacji), jeśli nie masz pewności, czego potrzebujesz. Więcej informacji znajdziesz w artykule Rejestracja cech i typów urządzeń.

   val registry = FactoryRegistry(
     traits = listOf(
               AirQuality,
               AreaAttendanceState,
               AreaPresenceState,
               AssistantBroadcast,
               AssistantFulfillment,
               BooleanState,
               ColorControl,
               ExtendedColorControl,
               FlowMeasurement,
               IlluminanceMeasurement,
               LevelControl,
               Notification,
               OccupancySensing,
               OnOff,
               RelativeHumidityMeasurement,
               Switch,
               TemperatureMeasurement,
               Thermostat),
     types = listOf(
               AirQualitySensorDevice,
               ColorDimmerSwitchDevice,
               ColorTemperatureLightDevice,
               ContactSensorDevice,
               DimmableLightDevice,
               DimmablePlugInUnitDevice,
               DimmerSwitchDevice,
               ExtendedColorLightDevice,
               FlowSensorDevice,
               GenericSwitchDevice,
               HumiditySensorDevice,
               LightSensorDevice,
               OccupancySensorDevice,
               OnOffLightDevice,
               OnOffLightSwitchDevice,
               OnOffPluginUnitDevice,
               OnOffSensorDevice,
               SpeakerDevice,
               TemperatureSensorDevice,
               ThermostatDevice))
   

   Wymagany jest import instrukcji dotyczących każdego zarejestrowanego tutaj atrybutu i typu urządzenia (Android Studio powinien wyświetlić odpowiedni komunikat).

3. Utwórz instancję HomeConfig, używając kontekstu Dispatchers.IO coroutine i instancji rejestru.

   val homeConfig = HomeConfig(
           coroutineContext = Dispatchers.IO,
           factoryRegistry = registry)
   

4. Na koniec utwórz instancję singletona Home, która jest punktem wejścia do interfejsów API. Użyj do tego kontekstu i elementu HomeConfig.

   val homeManager: HomeClient = Home.getClient(context, homeConfig)
   

Aby uniknąć błędów związanych z nieprawidłowymi sesjami, należy utworzyć tylko instancję pojedynczą obiektu Home, otaczając ją deklaracją obiektu.

Na przykład aplikacja przykładowa robi to w ten sposób:

internal object HomeClientModule {
  @Provides
  @Singleton
  fun provideHomeClient(@ApplicationContext context: Context): HomeClient {
    return Home.getClient(
      context,
      HomeConfig(
        coroutineContext = IODispatcherModule.provideIoDispatcher(),
        factoryRegistry = registry,
      ),
    )
  }
}

Rejestrowanie cech i typów urządzeń

Klasa FactoryRegistry pomaga deweloperom optymalizować rozmiar binarny aplikacji, umożliwiając im wyraźne wskazanie, które cechy i typy urządzeń są używane przez aplikację.

Uprawnienia i rejestr fabryczny są rozdzielone. Dlatego niezarejestrowane cechy i typy, które są dostępne dla aplikacji za pomocą uprawnień, ale nie są uwzględnione w rejestrze fabrycznym, są niedostępne za pomocą interfejsu Automation API. Nie są też zwracane w wywołaniach metody traits() ani types().